Gepubliceerd op www.bodhitv.nl
Regisseur Philipp Stölzl vertelt – op meeslepende en zeer realistische wijze – het waargebeurde verhaal van de ijzingwekkende competitie om de noorzijde van de Eiger te beklimmen. De film neemt ons mee naar 1936, een jaar waarin Nazi-propaganda bergbeklimmers aanspoort de top van deze Zwitserse berg te bereiken. Twee jeugdvrienden, Toni en Andi, accepteren de levensbedreigende risico’s en nemen zich voor de “Moordwand” te overwinnen.
Verlangen veroorzaakt lijden
Wanneer de film begint, maken we kennis met Louise Fellner. Zij woont en werkt in Berlijn, waar ze slechts geacht wordt koffie te zetten voor haar mannelijke collega’s, maar hoopt in stilte ooit hogerop te komen als fotografe. Tegelijkertijd ontmoeten we Toni Kurz en Andi Hinterstoiser, jeugdvrienden van Louise, die werkzaam zijn in het Duitse leger en een grote passie voor bergbeklimmen bezitten. Wanneer een dodelijk ongeval opnieuw bewijst dat de noordwand van de Eiger niet te beklimmen is, spoort de krant klimmers aan tot een levensgevaarlijke competitie.
Louise wil graag hogerop komen en haar jeugdvrienden willen klimmen. Als meneer Arau, Louise’s baas, hoort dat zij de twee klimmers persoonlijk kent, wil hij niets liever dan hier een sensationele reportage over maken en dus stuurt hij haar op pad. Arau zoekt drama en sensatie, een verhaal dat verkoopt. Louise probeert haar vrienden dan ook over te halen om de berg te beklimmen, maar niet lang daarna begint ze in te zien dat er toch belangrijkere zaken zijn dan de erkenning, waar zij zo naar verlangt.
Liefde is de weg en compassie de wegwijzer
Nordwand bewijst dat de natuur sterker is dan de mens en dat we ons als altijd aan haar zullen moeten aanpassen, niet andersom. Waar de tocht begint als een wedstrijd, voel je de sfeer geleidelijk aan veranderen. Concurrenten worden partners en partners worden vrienden. De tocht begint met een gevoel van ‘ieder voor zich’ en de grote drang om de eerste te zijn die de top bereikt. Strijd kenmerkt ieder woord en iedere handeling. Er is strijd tussen de mensen, strijd tussen mens en berg en er is innerlijke strijd.
Het is de meedogenloze natuur die de klimmers laat inzien dat je moet samenwerken om nog enige kans op overleven te hebben. Tussen de regels door draait dit verhaal om liefde; voor je werk, voor een ander mens en voor het leven. Het is namelijk de liefde die je het gevoel geeft dat je leeft, zo besluit Louise dit meeslepende verhaal. Die liefde zie je terug in deze film die klopt in alle details en adembenemend spannende scènes bevat. De authentieke sfeer wordt geweldig neergezet en Benno Fürmann en Florian Lukas vertolken hun rollen zeer overtuigend.
Mens versus natuur
De strijd tussen mens en natuur is een strijd die de mens nooit zal winnen. Sommige klimmers nemen grote risico’s om ‘te winnen’ van de bergen, om aan te tonen dat mens en natuur wel degelijk aan elkaar gewaagd zijn. Anderen weten dat, als het er op aankomt, wij mensen een ondergeschikte rol vervullen . “Nordwand” maakt ons getuige van de bittere strijd die we in mindere mate eigenlijk allemaal dagelijks met de natuur voeren. We denken dat we machtig en groots zijn, totdat we met haar grootsheid geconfronteerd worden en inzien dat er met één zuchtje wind niets van ons over blijft.
We kunnen ons voornemen de top te bereiken, maar als de berg andere plannen heeft dan kunnen we maar beter rechtsomkeert maken. De macht van onze geest blijkt niet oneindig groot, hoewel we dat meestal wel willen geloven. Van “Nordwand” kunnen we leren dat we in feite vechten tegen onszelf, omdat we (en dus: onze geest) eigenlijk deel zijn van de natuur waartegen we vechten. Het opgeven van ons verlangen naar overheersing, onze hebzucht, dát is de weg naar overleving.
Regie: Philipp Stölzl
Met o.a. Fürmann, Florian Lukas en Johanna Wokalek
Release: 24-06-2010
