Gepubliceerd in Spiegelbeeld, februari 2009
Kracht is belangrijk voor ons. Het zorgt ervoor dat wij doelen kunnen bereiken en dromen kunnen verwezenlijken. Kracht maakt dat we harder werken om die deadline toch nog te kunnen halen. Door kracht geven we niet op, maar strijden we tot het bittere einde. Zonder kracht lijken we slechts een ‘hoopje mens’ te zijn, een omhulsel dat leeg is vanbinnen. Aan het omhulsel alleen hebben we niets, het is volkomen zinloos zonder de kracht om dat omhulsel nuttig te gebruiken. Energie, zouden we het ook wel kunnen noemen. Bij gebrek aan energie houdt alles op, en tegenwoordig zijn we ons zoveel meer bewust van onze energie – of het gebrek eraan. Het kan dan ook interessant zijn om deze begrippen eens nader te onderzoeken.
Vaak spreken we zowel over kracht als over energie, maar zijn zij hetzelfde? En waarom hebben we zo vaak te weinig energie en zijn we de strijd met het leven regelmatig meer dan zat? Hoe stoppen we dit gevecht en hoe zetten we een eerste stap op weg naar een leven vol energie, rust en tevredenheid.
Kracht is tijdelijk
Vanuit kracht kunnen we een hele hoop bereiken. We strijden, vechten, gaan voor wat wij belangrijk vinden. Iedereen kent wellicht wel de maandagmorgen, waarop het opstaan een drama lijkt en naar het werk gaan een gevoel van lusteloosheid teweegbrengt. Wellicht hebben we er de energie niet voor, maar met een beetje kracht zullen we een uur later toch op ons werk zitten en beginnen aan weer een nieuwe week. Kracht is nuttig, zonder kracht zouden we nergens zijn. OP kracht alleen zullen we echter niet lang kunnen overleven. Kracht raakt op, omdat het strijd betekent en strijd veel vergt van ons wezen. Kracht lijkt dan ook nuttig wanneer onze energie opraakt en we toch genoodzaakt zijn om door te gaan. Het kan net dat duwtje geven dat we zo hard nodig hebben en dat maakt kracht zinvol, maar niet de eerste oplossing voor obstakels die wij in ons leven tegemoet treden. Als we direct gebruikmaken van onze kleine voorraad kracht, zien we wellicht onze grootste kracht over het hoofd: energie.
Het houten plankje
Een bekende oefening op dit gebied is het doormidden slaan van een houten plant. Het mooie van deze oefening is dat het ons kan aantonen dat kracht alleen onvoldoende is. In deze oefening draait het om het richten van je energie. Je kunt het plankje wellicht ook breken met kracht alleen, maar dit zal veel meer moeite kosten (om nog niet eens te spreken over de manier op je je hand kunt bezeren). Als je al je energie richt op het plankje, visualiseert hoe je het doormidden breekt, voor je ziet hoe je juicht van trots en een gevoel van overwinning je wezen doordringt, is de kans vele malen groter dat je het plankje zonder erg veel moeite doormidden breekt. De pijn in je hand zul je nauwelijks voelen, want al je aandacht is gericht op die ene handeling: het breken van de plank. Je ziet het, voelt het en weet het. Je kijkt niet langer naar de plank als een persoon vol twijfels over zijn eigen kunnen. Je bent een wolk van energie, een deken van kracht die daarheen gaat, waar het naartoe wordt gezonden. Je bent geen persoon meer, je hebt geen twijfels en je hoeft niet te denken aan het gebruiken van – of gebrek – kracht. Alleen energie is over en die energie kun jij sturen. Dát is je kracht.
De kracht van gedachten
Het focussen van je energie is noodzakelijk en de kracht die dit teweegbrengt is groot. Heel erg groot. De kracht van de geest en onze gedachten is ons allen wel bekend. Mensen als Uri Geller lieten ons al vaak zien wat er kan gebeuren door het richten van je energie. Een ander voorbeeld is de manier waarop we (vaak onbewust) onze energie sturen om onze overtuigingen te voeden. Bijvoorbeeld wanneer iemand overtuigd is van het feit dat buitenshuis gevaar dreigt. De kans is groot dat gevaar precies is wat hij of zij zal ervaren, want waar je je aandacht op richt maak je groter. Je focust al je aandacht op gevaar en dus zul je overal gevaren zien. Je komt buiten en je hoort de vogels niet, je ziet de zon niet schijnen of je buurman naar je lachen. Je ziet een klein jongetje de straat oversteken, een auto aankomen en het gevaar dat de bestuurder de kleine jongen over het hoofd zal zien. Je ziet gevaar, omdat je je hele wezen richt op ‘gevaar’.
Duidelijk is dat energie veel invloed heeft, en onze gedachten zijn energie. We begrijpen dat de wereld is zoals onze gedachten zijn en dat we in feite zien wat we willen zien. Als je vijf mensen op een zonnige zaterdagmiddag op een gezellig marktplein zet, zul je aan het eind van de dag vijf heel verschillende verhalen krijgen. Wat we denken is waar we onze energie op richten en is dus wat we zien. Hoe mooi zou het zijn als we op een nuttige manier gebruikt leren maken van die energie? Waarom zouden we alles op kracht doen, strijdend door het leven gaan en onze energie laten wegstromen tot er niets meer over is en we ons leeg en geleefd voelen? Op elk moment hebben we de keus: ‘sla ik deze plank doormidden vanuit kracht of vanuit energie?’ Elk moment kunnen we kiezen voor strijd of flexibiliteit, voor lichamelijke of geestelijke kracht.
Kiezen voor kracht of energie
Elk moment zijn we vrij om te kiezen voor de manier waarop we onze energie en kracht willen benutten. Er zijn genoeg voorbeelden van situaties die veel van ons vragen en dus kan het nuttig zijn om je eens af te vragen of je veelal gebruik maakt van van kracht of van energie. Stel je hebt een tentamen en je moet alles nog leren. Als je het niet haalt, zul je niet slagen. Dan doe je langer over je studie en word je toekomst als het ware uitgesteld. De angst is groot en de energie die gefocust is op die angst dus even groot. Nu kun je vanuit die angst je boeken als een gek doorbladeren, binnenstebuiten keren en doorgaan tot je ogen dichtvallen van vermoeidheid, maar dit lijkt niet effectief. Zodra je je bewust bent van een andere mogelijkheid, zal wellicht het volgende door je hoofd gaan:
‘Ik kan mij richten op mijn angst en alles wat ik niet wil, maar juist dan gaat al mijn energie daarheen en vergoot ik de kans dat ik faal. Als ik mij richt op wat ik moet doen om te slagen, en hoe ik mij zal voelen als ik mijn doel bereik, vloeit mijn energie daarheen. Ik sluit mijn ogen en zie hoe ik studeer, hoe ik alle informatie in mij opneem met in mijn achterhoofd mijn motivatie: mijn toekomst. Ik weet dat ik het kan, ik voel het, ik zie het… ik doe het!’
Wie niet sterk is moet slim zijn
Iemand die over een sterk lichaam beschikt en een grote steen onder aan een berg ziet liggen, wetende dat de steen naar de top van de berg moet, zal duwen. Hij zal duwen en duwen en duwen, tot hij bijna boven is en de steen weer naar beneden rolt. Het is waarschijnlijk dat de sterke man opnieuw begint, maar hoelang zal hij dit volhouden? Zijn energie raakt op en zijn kracht neemt af.
Iemand die niet beschikt over een dergelijk sterk lichaam, zal niet eens overwegen om de steen omhoog te duwen. Als we uitgaan van het gezegde, is deze man dus niet sterk en wellicht verzint hij een slimme manier om de steen naar boven te krijgen, maar wat maakt het uit of de steen onder aan de berg licht of boven op de top? Een steen is uiteindelijk maar een steen. Er is geen goede of foute plek voor een steen, hij is in wezen niet mooi of lelijk, en het maakt de steen zelf zeker niet uit waar hij ligt. Wie slim is zal dus wellicht beseffen dat het waanzin is om te denken dat de steen boven op de bergtop ‘moet’ liggen. Van wie moet dat? En waarom?
Vaak is ons op een bepaalde manier toch geleerd dat wat meeste van ons vraagt, en ons aanzet tot het grootste gevecht, goed is. Strijd is echter geen maatstaf voor succes. Het kan niet zo zijn dat hoe meer men heeft gestreden, des te ‘geslaagder’ hij is als mens. Iedereen levert zijn eigen gevecht, maar wat vind je uiteindelijk zelf belangrijker: de strijd of het creëren van van een leven dat jij als prettig ervaart?
Strijd geeft ons kracht en mede door die kracht behalen we – met een beetje mazzel – onze doelen, maar is dat niet hetzelfde als de man die tegen beter weten in de steen de berg op blijft duwen? Kunnen we niet beter een moment nadenken en ons realiseren dat het waanzin is dat een steen boven op een berg zou moeten liggen? De steen heeft geen mening! Jouw boeken, jouw studie, jouw leven, jouw baan, jouw dromen, jouw geld… ze hebben allemaal geen mening, geen voorkeur. Jij hebt een mening! Jij denkt dat de steen naar boven moet en jij bent degene die elk moment weer kiest voor de weg van weerstand en kracht, of de weg van flexibiliteit, rust en energie.
Stop met duwen
Op elk moment gaan er gedachten door je hoofd en jij maakt uit waar je j jouw gedachten (en dus je energie!) naartoe stuurt. Als je je daar bewust van bent, ben je al op weg naar een leven waarin je elke dag weer energie genoeg hebt om te genieten van de dromen die jij verwezenlijkt en de doelen die jij bereikt. Onze aandacht kan niet overal tegelijk heen, dus kan het handig zijn prioriteiten te stellen. Misschien heeft je gezin aandacht nodig, je werk of je familie. Misschien heb je plannen, dromen die je graag zou verwezenlijken.
Het is allemaal mogelijk, maar je kunt je energie niet overal tegelijk naartoe sturen. Wees er dus zuinig op en volg eens een dag je eigen energiestroom. Waarmee ben jij het meest bezig, in je hoofd of letterlijk in je dagelijks leven? Zie je dat ook terug in positieve of negatieve zin? Zie wat je stuurt en neem zelf de touwtjes in handen. Stop met het duwen van die enorme steen en kijk eens om je heen, als je toch die berg op gaat. Is het niet prachtig?
