De gehangene

De zware voordeur jammerde hevig toen ik het huis binnenging en de kleine man die mij binnenliet wierp me slechts een koel knikje toe. De weinige haren op zijn hoofd waren strak naar achteren gekamd, wat zijn toch al norse uitstraling niet ten goede kwam. Ongeduldig nam hij mijn jas aan en hing die aan […]

Dans van duisternis (deel 4)

(presto) Het meisje drukt zich tegen me aan. Ze bibbert hevig en een traan rolt machteloos over haar wang. Ik slik mijn angst en pijn weg, zo goed en zo kwaad als dat gaat. Ik vecht niet langer alleen voor míjn leven. Dat besef brengt een misselijkmakende angst in mij naar boven, maar tevens hernieuwde […]

Dans van duisternis (deel 3)

(allegro) Plots klinkt er een schreeuw. Het penetrante geluid vult de kamer en reikt tot ver voorbij de muren die gevoelloos op mij neerkijken. De duivel zakt ineen. Achter hem staat Cahir. Een stiletto in zijn hand. Hij laat het vallen en haast zich naar me toe. ‘Het komt goed,’ fluistert hij, terwijl hij mijn […]

Dans van duisternis (deel 2)

(accelerando) ‘Het is tijd,’ fluisterde hij. ‘Tidididididididididi… tidididididididididi… tiiiidiiiidiiiidiiiiidiiiidiiiidiiiidiiiidiiiidiiiidiiii…’ De klanken vlogen over mijn lippen, terwijl ik mijn oren bedekte en mijn ogen sloot. Ze galmden ongenuanceerd door de steriele kamer. Steeds weer. En weer. En weer. Alsof dat mij beschermen zou. De melodie verwelkte, transformeerde tot ijskoude stilte. De zomer bevroor, vervloog, en het was alsof […]

Dans van duisternis

(Adagio) Het huis werd omringd door een enorme tuin, en ademde een sfeer van mysterie en lang vervlogen schoonheid. Ik was het al vele keren gepasseerd, met groeiende bewondering. Inmiddels had die bewondering plaatsgemaakt voor doodsangst en afkeer. Ik kneep mijn ogen tot spleetjes en keek om me heen. De kamer waarin ik me bevond werd […]

Altum silentium

Gedachten trokken zich langzaam terug uit haar veelal overbevolkte geest. Ze keek om zich heen en liet de weinige indrukken comfortabel en in een zeldzaam langzaam tempo landen. Het was alsof ze er meer betekenis door kregen, en haar gemoed voorzagen van een rust en verwondering die lange tijd onvindbaar waren geweest. De natuur is […]

Als in een droom

Als in een droom bewoog ik me voorwaarts. Althans, dat was het idee. Mijn geest was reeds onderweg, maar mijn lichaam bleef achter. Ik bekeek mijn schoenen, die quasi onschuldig op het asfalt stonden. Bewegingloos. Bevroren. Ook mijn handen wisten nergens van. Ze hingen onverschillig langs mijn lichaam. Geschreeuw. Getoeter. Ik keek op en om me […]

De nacht achterna

Langzaam maar zeker zag ik geen hand voor ogen. Alles wat zo duidelijk had geleken, ging nu op in de duisternis. Ik wankelde vooruit, hapte naar adem. Een startende auto, vlak achter mij, en een echo van voetstappen. Ik versnelde mijn pas en keek om me heen. De nacht was opgestaan, de duisternis wakker. De stad sliep en […]

Daar, waar wonderen bestaan

In voor mij onbegrijpelijke woorden sprak hij de menigte toe en bijna vergat ik dat ik een buitenstaander was; slechts hier voor een moment dat spoedig voorbij zou zijn. De mensen om mij heen brachten op deze plek hun leven door en gaven hun leven, voor het verleden en de toekomst van het dorp. Het […]

Type je zoekwoorden hierboven en druk op Enter om te zoeken. Druk ESC om te annuleren.

Terug naar boven