Gepubliceerd in Spiegelbeeld, september 2008
We willen ons geliefd voelen, liefde ontvangen en de mensen die belangrijk voor ons zijn onze liefde geven. Vaak missen we dit gevoel van liefde en voelen we ons alleen in de wereld. Verlaten en compleet vergeten. ‘Waar is de liefde die ik zo nodig heb?’, vragen we ons op die momenten allemaal weleens af.
Dat gevoel van tevredenheid dat ons soms zo onverwacht kan overvallen. Een moment waarop alles is zoals het zijn moet en we ons gelukkig voelen, geliefd, en we ervaren dat we een plek in deze wereld hebben. Waarom gaat het over en waarom missen we dat gevoel zo wanneer het weer uit ons leven verdwijnt?
Ik denk dat we opgroeien met een onjuist beeld van wat liefde is. Liefde is onze moeder die onze behoeftes bevredigd, waanneer we honger hebben of dorst. Is liefde dan dat wat een ander voor je doet? Natuurlijk niet. Heeft een moeder haar kind lief? Uiteraard. Toch groeien we misschien wel op met een vertekend beeld. Een beeld waarin liefde ‘iemand’ is of ‘iets’ buiten onszelf. We stappen als het ware uit ons lichaam en gaan op zoek, naar iets wat zich o, zo ver bij de waarheid vandaan bevindt.
We verwarren verlangen met liefde. We willen dat onze liefde wordt erkend en we voelen ons liefdeloos wanneer er niemand in de buurt is om ons dat beetje liefde te geven waarnaar we zo smachten. We hebben het niet door. Zo vaak missen we de essentie. De liefde die we werkelijk zoeken en de weg om bij die liefde te komen… Liefde hoeft niet door een ander te worden erkend voor zij ‘bestaat’ of ‘geldig’ is. Liefde is er, altijd en overal waar jij bent. Het straalt uit naar alles en iedereen om je heen en daar is niets voor nodig. Het stroomt, het gebeurt vanzelf. Het is er. Al is er niemand in je buurt die je liefde kan ontvangen of die jou zijn of haar liefde kan geven, toch is er liefde. In jou. Pas wanneer je dát kunt voelen, weet je dat je nooit zonder kunt zijn.
Liefde is beweeglijk
Je kunt liefde niet vastleggen. Niet door er het woord ‘relatie’ aan te hangen, niet aan een ring, niet in een huwelijk of afspraak. Geen enkel etiket zal de liefde vastleggen en bewaren tot morgen, het zal de liefde slechts doden. Liefde laat zich niet beperken en kan zich niet laten beperken. Zij stroomt onvoorwaardelijk en vrij, maar wij willen de zekerheid dat zij er ook morgen weer zal zijn; in de vorm van onze man of vrouw, vriend of vriendin, kinderen, onze ouders of andere dierbaren. ‘Zij zijn liefde’, denken we. ‘Zij geven mij wat ik nodig heb!’ Zij moeten blijven, anders zal de put van de liefde droog komen te staan en zullen we sterven van de dorst.
We plakken het etiket ‘liefde’ op mensen, dieren en dingen. We willen zekerheid, maar kunnen zo vaak niet zien dat deze liefde er altijd is. niet in een ander die ons wat van zijn of haar liefde geeft. We hoeven er niets voor te doen, we hoeven er zeker niet op te wachten of om te smeken. Nee! Liefde zit in onszelf en is altijd aanwezig. Nooit zit je zonder, behalve wanneer je haar verwart met externe zaken zoals uiterlijk, aantrekkingskracht en verlangen. Nooit verlaat de liefde je, behalve wanneer je je pas geliefd voelt als een ander geeft en geeft en geeft, omdat jij dat nodig hebt om jezelf te kunnen zien als een liefdevol en mooi mens dat de moeite waard is. Als je liefde probeert vast te leggen, grijpen of probeert haar te bewaren, zal ze vergaan, wegvluchten en over de datum raken.
Liefde is niet iemand die jou zegt hoe mooi je bent, dat je grijze haren nauwelijks opvallen, iemand die je vergelijkt met andere en concludeert dat jij de aantrekkelijkste bent. Liefde is niet iemand in een glazen kastje plaatsen en hem daar rondjes laten draaien om van zijn schoonheid te genieten. Liefde is beweeglijk en ongrijpbaar. Wij mensen kunnen liefdevol zijn. Vol van liefde, overstromen en die liefde uitstralen en (door)geven aan anderen. Dat is liefde. Een situatie waarin twee mensen samen vol van liefde kunnen zijn. Zij kunnen dit in elkaar zien, voelen en het laten stromen, zonder beperking of verwachting. Het is er, het is voelbaar en dus behoeft het geen naam of verklaring. Dat is liefde, in mijn ogen. Dat gevoel van compleetheid, wanneer we tevreden en gelukkig zijn en alles is zoals het ‘moet’ zijn. Alles klopt en alles straalt. We geven, omdat we het niet voor onszelf kunnen en willen houden. Het moet eruit, het moet gedeeld worden en door dit delen raakt de put van de liefde nooit uitgedroogd.
Liefde maakt geen onderscheid
Ik vind het zo zonde dat we de liefde vaak niet zien zoals zij is, maar ik weet er alles van. Ik deed hetzelfde en hoe kon ik ook anders? Het is ook logisch dat we er op onze manier naar kijken, want zo groeien we op. Vaak gingen zaken die wij tegenwoordig associëren met liefde over lust en verlangen, over externe zaken als aantrekkelijkheid en het lichaam. Of mensen trouwden uit liefde, maar hoe vaak zagen wij die liefde niet sterven, tot men een scheiding aanvroeg en uit elkaar ging. Er was geen liefde meer tussen hen. Hoe kunnen wij liefde zien zoals zij is, wanneer wij daarmee opgroeien?
Een beeld van de liefde als iets wat wij moeten vasthouden. In een relatie eisen wij alle liefde en aandacht van onze geliefde op. We hebben daar recht op, denk we. Wij gaan voor, anderen komen daarna pas… of helemaal niet. Maar liefde stroomt en wil overal heen stromen. Zij maakt geen onderscheid, zij zet niemand boven een ander. Zij is er gewoon en maakt de omgeving tot een liefdevolle omgeving. Zij wil een ander vrij laten zijn, niet beperken. Vanuit liefde wil je slechts dat de ander alles uit zichzelf haalt en leeft in diezelfde liefde. Je wilt de ander dan niet voor jezelf houden en zijn of haar tijd en aandacht continu opeisen. Als je samen liefdevol kunt zijn en die liefde kunt uitdragen in de wereld, kunt delen, dan ben je samen in liefde. Dan heb je wat wij een ‘goede relatie’ noemen. Dan laat je elkaar vrij en dus kan de liefde stromen en brengt het je slechts dichter bij elkaar. Dichter bij de liefde.
In contact met liefde
Juist deze liefde kan ons leven tot een fantastisch avontuur maken. Een rit in de achtbaan, elke dag weer, die ons verrast en tot leven brengt. We kunnen de liefde laten stromen en haar uitdelen, laten uitstralen naar alles in onze omgeving: dieren, mensen, gebouwen, planten. De hele wereld! We hebben toch zat, de put raakt nooit leeg. Delen is liefde en liefde dient gedeeld te worden. Als we het voor onszelf houden, zal het over de datum raken, zal het vergaan tot stof. Liefde is iets levends, niet iets wat we bewaren tot morgen. We voelen het, elke keer wanneer we een moment hebben waarop ons leven compleet lijkt. Alles is goed zoals het is.
We glimlachen naar een man, buiten met zijn hond. We helpen een oudere dame met het dragen van haar boodschapjes. We zien de zon schijnen en voelen ons dankbaar voor dit diepe gevoel van liefde dat ons overspoelt. De regen kan met bakken uit de hemel vallen, maar we hoeven niet naar binnen te vluchten. We kunnen stilstaan en de regen ontvangen, zoals zij is. We kunnen ervaren genieten, want zij hoort er ook bij. Liefde is acceptatie, van de dingen en mensen zoals zij zijn. Liefde is de essentie van ons wezen en de reden van ons bestaan. Op die momenten voelen we dat weer even. Op die momenten is alles goed.
